De afgelopen drie maanden reisde Kriski collega Justine Zuid-Amerika rond, een reis die haar nog lang zal bijblijven. Vijf weken trok ze door Argentinië, vervolgens deed ze een carnaval-pitstop in Rio de Janeiro en reisde ze zo verder naar Colombia. Na vijf weken Colombiaans avontuur stapte ze ten slotte in een zeilbootje om nog wat te genieten van de Panamese San Blas eilanden. Hieronder doet ze een poging om één van haar hoogtepunten neer te pennen…
Mijn reis door Zuid-Amerika zat vol met onvergetelijke momenten, maar de ervaring die me toch de meeste “wauw’s” heeft opgeleverd, moet de W-hike zijn in Torres Del Paine. Ja, je leest het goed - een 4-daagse wandeling in de vorm van een"W", met aan het einde van elk beentje een natuurwonder dat je de adem beneemt.
Dag 1: Glaciar Grey
Het avontuur begint al op weg naar het startpunt. Bij het binnenrijden van het natuurpark lijkt het alsof je een sprookjeswereld betreedt - watervallen, imposante bergpieken en guanaco’s (de Patagonische lama). Sommige springen weg als je zachtjes komt aangereden met je wagen, maar sommige blijven gewoon hardnekkig voor je motorkap grazen. Brutaal, maar vooral heel cute!
Het park is een oase van wildernis, met weinig menselijke sporen te bekennen. Bij het ochtendgloren stappen we op een boot naar Camping Grey, ons startpunt. Dag 1 is meteen een uitdaging - 22 kilometer wandelen met een stijging van 800 meter. Gelukkig kunnen we onze rugzakken achterlaten op de camping. Een pittig begin dus, maar van zodra je Glaciar Grey in het vizier krijgt, vergeet je snel de krampen!
Na aankomst op de camping schuiven we aan bij het buffet (eerlijk gezegd is Chileens eten niet mijn favoriet, maar na zo'n dag smaakt alles hemels).
Dag 2: Valle Frances
Na een goede nachtrust in de tent en een heerlijk ontbijt (zandkoeken met confituur, mmm) trekken we met hernieuwde energie op pad. Een lichte ochtendbui zorgt voor een mooie mist over de bergen. De wandeling vandaag is redelijk vlak, hoera! Al moet je om Mirador Britannico te bereiken - en een wijd uitzicht over de Frances vallei te hebben - wel nog een pittige klim overwinnen. Maar de ervaring van gisteren leert ons: hoe zwaarder de hike, hoe mooier het uitzicht.
Dag 3: Los Cuernos
We beginnen de dag opnieuw met een stevig ontbijt: zandkoeken met confituur. Al iets minder smakelijk, maar het kan er nog mee door. Dag 3 is absoluut mijn favoriet! De wandelingen langs het meer leiden ons naar Los Cuernos, een opvallende bergformatie omwille van de kleur, van donker naar licht en terug naar donker… Ze lijken wel op reuze mergpijpjes. Intussen begint onze etensvoorraad al te slinken: geen koekjes meer betekent geen 10-uurtjes pauze. Al staan we wel vaak stil om de natuurpracht in ons op te nemen. We overleven de laatste klim naar de camping en eenmaal boven aangekomen trakteren we onszelf op een lokaal biertje (want wat is er nu beter dan een frisse pint na een stevige inspanning?).
Dag 4: Torres Del Paine
Vroege wake-up call deze ochtend, want Torres Del Paine is het meest indrukwekkend bij zonsopgang. Het licht van de opkomende zon verft de granieten bergpieken in een warme oranje gloed. We slapen op de meest afgelegen camping aan de voet van het uitkijkpunt, zodat we vóór de grote groep toeristen als eerste bij het uitkijkpunt zijn. En we hebben geluk - ons vroege vertrek zorgt ervoor dat we het uitzichtpunt helemaal voor onszelf hebben. Een moment om kippenvel van te krijgen! We maken ongestoord foto's bij het azuurblauwe meer en genieten van ons ontbijt (ja, opnieuw zandkoeken met confituur) met dit adembenemende uitzicht. Na een uur wordt het te koud en beginnen we aan de afdaling. Terwijl de toeristische drukte langzaam op gang komt, koesteren wij ons unieke moment met Torres Del Paine - een herinnering die voor altijd bijblijft!
